در آسـمـان چـشـم تـو رأفـت گـذاشـتند            آثــاری از طـلـوع مـحـبـت گـذاشـتـنـد

بـاخـلـقـت تـو ای هـمـۀ آبــروی خـلـق            مـنّـت ســر اهـالـی خـلـقـت گـذاشـتـنـد

تو آمــدی که ما هـمـگـی متـحـد شویم            نـام تو را مـنــادی وحــدت گـذاشـتـنــد

باران لطف تو همه جا را فــرا گرفت            در ابــر چـشـم های تو رحمت گذاشتند

اشـفــع لـنـای هـرشـب بــارانــی مــرا            در نــزد تو بــرای اجــابت گـذاشـتـنـد

روز ازل به پیش همه ... ایـهـا الـنـبی           روی ســر تو تــاج نـبــوّت گـذاشـتـنـد

از بــارش کــرامت بی حــد نـوشته ام

بر روی سـیـنـه نـام مـحـمـد نوشته ام

یــاایـهــا الـرســول دلــم را جــلا بــده            ای با صفـا صفـا به دل بـی صـفـا بـده

با دست خــالــی آمده ایم ایها الـکــریم            چیزی به ما تو محض رضای خدا بده

اینجا نشسته ام که بگــویم طبیب عشق           نـسـخــه بـــرای درد دل بــی دوا بــده

چشم تو خاک را به نـظـر کـیـمـیـا کند           رنـگــی به تـیــرگی دل سنـگ ما بـده

از ســائــلان هــرشب ایــرانــی تــوأم            رزق مــرا تــوسط مــوسی الرضا بده

حـتــی اگــر مـدیـنــه بیــایم شبانه روز           می خــواهم از تو تــذکــرۀ کربـلا بده

وقتش رسیده نــورِ ولی را نشان دهی

راه عـلـی و آل عــلـی را نـشـان دهی

ما شیعه ایم شیعـۀ سرمست حــیـدریـم            لب تشنگــان بــادۀ ســاقــی کــوثــریـم

مـحـشـر میــان جـمـع مـحـبــان فاطمه            ســایــه نـشـیـن چــادر خــاکـی مادریم

یک عمرما فقط به علی رو زدیم وبس            حاجت به پیش هرکس و ناکس نمی بریم

نام عـلــی که بر لبـمـان سبـز می شود            در بین مجـلـسـیـم ولــی جــای دیگریم

در صحن با صفای نجف سیر می کنیم            گوشه نشین مــرقــد سلـطـان محشریم

شیـخ الائـمـه چشمۀ جاری مرتضاست           ما پـیــروان مـکـتـب پُـربــار جعـفریم

نام مــرا خــدا همه جــا مبـتــلا نوشت

از شـیـعـیــان صــادق آل عـبـا نوشت